ارزیابی عملکرد و سودمندی کشت مخلوط ذرت (Zea mays L.) و ریحان (Ocimum basilicum L.)

به منظور بررسی اثر کشت مخلوط افزایشی بر عملکرد دانه ذرت و ریحان، آزمایشی در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با 3 تکرار و 9 تیمار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز در سال 1394 اجرا شد. تیمارها شامل کشت خالص ذرت و دو رقم مبارکه و ایتالیایی ریحان و شش ترکیب کشت مخلوط افزایشی با نسبت­های 50، 75 و 100 درصد برای هر دو رقم مبارکه و ایتالیایی ریحان که به ذرت افزوده شده بود. براساس نتایج بدست آمده اثر الگوی کشت مخلوط بر شاخص سطح برگ، ارتفاع و تعداد برگ ذرت معنی­دار و بر عملکرد دانه ذرت در واحد سطح غیر معنی­دار بود.  همچنین تاثیر آن بر عملکرد ریحان معنی­دار بود. بوته­های ذرت بیشترین شاخص سطح برگ را در کشت مخلوط داشتند ولی بیشترین ارتفاع وتعداد برگ از تیمار کشت خالص ذرت بدست آمد. بیشترین عملکرد دانه ریحان مربوط به تیمار خالص رقم مبارکه به میزان 52/749 کیلوگرم در هکتار بود. همچنین در همه تیمارها نسبت برابری زمین و مجموع ارزش نسبی بیشتر از یک بود که این امر نشانگر سودمندی کشت مخلوط است. بر اساس این نتایج کشت­های مخلوط نسبت به کشت خالص ذرت درآمد ناخالص بیشتری تولید کردند و در مجموع سیستم کشت 75 درصد رقم ایتالیایی همراه با ذرت بعنوان بهترین روش کشت مخلوط قابل توصیه است.